تو نگاهم تموم غصه عالم رو دارم
از همه خوب و بد دنیا همین غم رو دارم
توصدام لرزش اندوهه که فریاد می زنه
زخم ناراحتی رو هر جا که میخاد می زنه
دستم از رعشه تنها شدنم لبریزه
دلم از اینکه بگی من نمیام می ریزه
حس غربت تو گلوم بغض نگفتن باهاشه
طعنه دوری تو نمک به زخمم می پاشه
رنجم از دیدنت و ندیدنت مثل همه
صد سالم باهام باشی بازم برای من کمه
درد و رنج از در و دیوار دلم معلومه
قلبم از اول دنیا به درک محکومه
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
